خواهر کوچکم از من پرسید:

پنج وارونه جه معنی دارد؟

من به او خندیدم

گفت : خودم بر دیوار بر ساقه ی درختان دیدم

باز به او خندیدم

گفت خودم دیدم دیروز

مهران پسر همسایه

پنج وارونه به مینو داد

باز به او خندیدم

آنچنان خنده برم داشت که طفلک ترسید

بغلش کردم و بوسیدم

باخود گفتم:

بعدها وقتی بارش بی وقفه ی درد

سقف کوتاه دلت را خم کرد

بی گمان خواهی فهمید

پنج وارونه چه معنی دارد.

گذرگاه خیمه شب بازی دیگر با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد

عشق ها میمیرند رنگها رنگ دگر میگیرند و فقط خاطره هاست که

 چه تلخ و شیرین دست نخورده به جای می مانند

می دونی چرا آدم وقتی بزرگ میشه , با خودکار می نویسه ؟ . . . . . . .

خدا زمین را مدور آفرید تا به انسان بگوید همان لحظه ای که تصور می کنی به آخر دنیا رسیده ای درست در نقطه آغاز هستی.

می دونی وقتی خدا داشت بدرقه ام می کرد بهم چی گفت ؟ جایی که می ری مردمی داره که می شکننت ، نکنه غصه بخوری تو تنها نیستی ، تو کوله بارت عشق می ذارم که بگذری ، قلب می ذارم که جا بدی ، اشک می دم که همراهیت کنه ، و مرگ که بدونی بر می گردی پیش خودم . (احمد شاملو)

نمی گویم فراموشم مکن هرگز،ولی گاهی به یاد آور، رفیقی را که می دانی نخواهی رفت از یادش

زندگی درک همین امروز است ، ظرف دیروز پر از بودن توست ،

 شاید این خنده که امروز دریغ کردی ، آخرین فرصت همراهی ماست

بلور اشک های من همان آغاز تنهایی است

مرور خاطرات دل عجب تکرار زیبایی است

می توان سالهای طولانی
در سراپرده ی سکوت و خیال
بی خبر از هرآنچه می دانی
ماند در فکر یک امید محال

می شود سالهای سرگردان
روی امواج سرد اقیانوس
برسرتکه سنگ های گران
نقش زردی کشید از فانوس

می توان بی گمان و بی تردید
ذوب شد در تمام ثانیه ها
با همه شور و شوق و بیم و امید
رفت تا انتهای آینه ها

می شود عاشقانه تنها زیست
زیر یک سایبان خشک سپید
یا شبی بی بهانه سیر گریست
مثل مرغی کز آشیانه پرید

می توان سالها مسافر بود
درخم و پیچ جاده های جنوب
به امید نگاه آخر تو
آن نگاه عمیق?زیبا?خوب.

من راز تو را ز آینه پرسیدم
پنهان ز نگاه تو"تو را می دیدم
گفتی که مرا کسی کنون می پاید
من هیچ نگفتم و فقط خندیدم.