چشمهایم را می بندم به یاد آخرین بوسه در نزدیکی یک روز بارانی یادت هست می خواستی دلتنگی آسمان را با خود ببری ؟ ولی افسوس طاقت سنگینی ابرها را نداشتی همه را به من دادی و رفتی و دلتنگی خودت هم ... حالا اینجا ایستاده ام خیلی دورتر از باران و به یاد آن روز اشک می ریزم شاید از دلتنگی آسمان و خودم کم شود تا شاید تو برگردی ..
نوشته شده توسط: سودا
خانه
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
Atom
:: کل بازدیدها ::
54004
:: بازدیدهای امروز ::
8
:: بازدیدهای دیروز ::
55
:: درباره من ::
:: لینک به وبلاگ ::
:: دسته بندی یادداشت ها::
تولد .
:: آرشیو ::
اردیبهشت 1388
خرداد 1388
تیر 1388
:: لوگوی دوستان من ::
:: خبرنامه ::